"Afscheid" van m'n leraar, die me 5 jaar lang alle ins and outs van de yoga heeft bijgebracht.
Na de afronding van de yogaopleiding ben ik bij m'n leraar nog een vervolgcursus gaan doen: Bhakti Yoga. Dat is de yoga van de toewijding, die je leert te buigen voor het leven en de hemel op aarde brengen. Ik ben die vervolgopleiding gaan doen omdat ik het als de volgende stap naar verdieping en vervulling zag. En, naar nu blijkt, omdat ik nog niet toe was aan het loslaten van de yogaschool en m'n leraar.
Een paar dagen geleden schreef ik dit aan hem:
"Lieve Rob,
Ik had de intentie om dit jaar weer mee te doen met de Bhakti. Afgelopen jaar vond ik geweldig en leerzaam. Maar er is nu opeens iets anders op de donderdagavond. Ik ben een 4-tal yogalessen aan het neerzetten, waaronder één op donderdagavond. Toen ik er achter kwam dat ik yogales had geplanned op de Bhakti avond, schrok ik een beetje en was teleurgesteld.
Maar vanochtend in meditatie kwam de doorbraak. Het is alsof er een navelstreng is doorgeknipt en ik op mijzelf ga staan. Toen dit in me opkwam, schudde ik m’n hoofd in verwondering. Aparte ervaring. Opnieuw geboren, als een klein kindje.
Daarna kwam de vraag in me op: “Hoeveel geboorten kun je hebben in één leven?” Wonderlijk. Ik voel me als een klein kindje dat met vallen en opstaan zijn nieuw verworven vrijheid leert ervaren."
Datgene wat mij voeding heeft gegeven en heeft laten groeien, . . . .datgene wat mij helemaal heeft helpen transformeren, wordt nu losgelaten.
In elke nieuwe levensfase laat je iets achter je, laat je iets waaraan je gehecht was los, laat je een vaste basis achter je. Daardoor voel je je nieuw, op nieuw geboren. En net als een klein kindje voelen die eerste stapjes, dat nieuwe begin, wankel. Er vormt zich een nieuwe basis. Wees verheugd over het wankelen, voel je nieuw.
De schelp hierboven symboliseert deze hele transformatie:
"Ammonieten hebben een vlakke spiraalvormige schelp die is opgebouwd uit verschillende kamers. Telkens wanneer het dier te groot wordt voor de huidige kamer, wordt een nieuwe, grotere buitenste kamer gevormd. In de buitenste kamer leeft het dier, dat de andere, lege kamers verder gebruikt als middel om verticaal op te stijgen. Het fossiel ammoniet staat voor de volledige cirkel, persoonlijke groei en het activeren van spirituele kracht. Meditatie met ammoniet leert de vloeiende, positieve spiraal van het leven te zien, los te laten wat niet meer passend is en stapje voor stapje op te stijgen naar het hoogst mogelijke."
Het grappige is dat ik 'm vandaag cadeau kreeg van m'n moeder. Hoe toepasselijk.
Na de afronding van de yogaopleiding ben ik bij m'n leraar nog een vervolgcursus gaan doen: Bhakti Yoga. Dat is de yoga van de toewijding, die je leert te buigen voor het leven en de hemel op aarde brengen. Ik ben die vervolgopleiding gaan doen omdat ik het als de volgende stap naar verdieping en vervulling zag. En, naar nu blijkt, omdat ik nog niet toe was aan het loslaten van de yogaschool en m'n leraar.
Een paar dagen geleden schreef ik dit aan hem:
"Lieve Rob,
Ik had de intentie om dit jaar weer mee te doen met de Bhakti. Afgelopen jaar vond ik geweldig en leerzaam. Maar er is nu opeens iets anders op de donderdagavond. Ik ben een 4-tal yogalessen aan het neerzetten, waaronder één op donderdagavond. Toen ik er achter kwam dat ik yogales had geplanned op de Bhakti avond, schrok ik een beetje en was teleurgesteld.
Maar vanochtend in meditatie kwam de doorbraak. Het is alsof er een navelstreng is doorgeknipt en ik op mijzelf ga staan. Toen dit in me opkwam, schudde ik m’n hoofd in verwondering. Aparte ervaring. Opnieuw geboren, als een klein kindje.
Daarna kwam de vraag in me op: “Hoeveel geboorten kun je hebben in één leven?” Wonderlijk. Ik voel me als een klein kindje dat met vallen en opstaan zijn nieuw verworven vrijheid leert ervaren."
Datgene wat mij voeding heeft gegeven en heeft laten groeien, . . . .datgene wat mij helemaal heeft helpen transformeren, wordt nu losgelaten.
In elke nieuwe levensfase laat je iets achter je, laat je iets waaraan je gehecht was los, laat je een vaste basis achter je. Daardoor voel je je nieuw, op nieuw geboren. En net als een klein kindje voelen die eerste stapjes, dat nieuwe begin, wankel. Er vormt zich een nieuwe basis. Wees verheugd over het wankelen, voel je nieuw.
De schelp hierboven symboliseert deze hele transformatie:
"Ammonieten hebben een vlakke spiraalvormige schelp die is opgebouwd uit verschillende kamers. Telkens wanneer het dier te groot wordt voor de huidige kamer, wordt een nieuwe, grotere buitenste kamer gevormd. In de buitenste kamer leeft het dier, dat de andere, lege kamers verder gebruikt als middel om verticaal op te stijgen. Het fossiel ammoniet staat voor de volledige cirkel, persoonlijke groei en het activeren van spirituele kracht. Meditatie met ammoniet leert de vloeiende, positieve spiraal van het leven te zien, los te laten wat niet meer passend is en stapje voor stapje op te stijgen naar het hoogst mogelijke."
Het grappige is dat ik 'm vandaag cadeau kreeg van m'n moeder. Hoe toepasselijk.