De Liefde wordt me een beetje te veel. Sinds ik in diepste zin de wens heb uitgesproken (zie hier) om mezelf lief te hebben, gekend te worden, toont die liefde zich overal. Mensen en situaties komen op me af. En veel van m’n wensen worden vervuld, zelfs al voor ik ze mondeling heb uitgesproken. En met de Liefde om me heen, is ook de Wijsheid overweldigend. Ik wordt gebombardeerd met inzichten die de mensen om me heen (en situaties) aan me openbaren. Dat wordt me soms te veel. Alsof ik op een explosieve manier opengebroken wordt. Het voelt alsof het leven te veel stroomt, er komen teveel mooie dingen op me af.
Vanuit de yoga heb ik technieken geleerd om hier mee om te gaan. Ik heb de tools gebruikt van aarden en vertragen. In de vorm van zware trage houdingen, een intentie van traagheid in m'n handelingen brengen, zwaar geurende parfum op doen, zwaar voedsel eten. Alles om de te snel stromende energie in me te temperen.
Maar soms komt er zelfs van diepere gronden een subtiele (uiterst krachtige) kreet. Die werd me vannacht duidelijk. Ik dacht hoe kan ik de flow nou nog meer temperen en toen realiseerde ik me dat Ganesha me al dagen aan het roepen was. Zie Ganesha hierboven: Hij weerspiegelt met zijn beeltenis de zwaarte, traagheid en stabiliteit die ik zoek.
Op m’n puja tafel staan de beeltenissen van Ganesha, Shiva en Hanuman. Elke ochtend zing ik hun eigen mantra voor ze. De mantra die hun kwaliteit weerspiegelt. De nadruk lag de laatste 1.5 jaar op het zingen van de 40 verzen van de Hanuman Chalisa, omdat ik voelde dat hij mijn leven weer op gang, in beweging kon krijgen. (Hanuman is de beeltenis van een aap, die voor bewegelijkheid en daadkracht staat.)
Het grappige is dat ik de laatste dagen bij het zingen van de Ganesha mantra sterk het gevoel kreeg dat er een nieuw, duidelijker, steviger beeldje van Ganesha moest komen. Elke dag was ik weer verbaasd hoe duidelijk het gevoel van dat nieuwe beeldje zich aan me aandiende. Het was zo krachtig, maar het kwartje viel nog niet.
Nu snap ik het pas echt. Diepere gronden in mij roepen om de kwaliteit van Ganesha in m’n leven te brengen. Te vertragen, zwaar te worden, te gronden. Niet alleen een nieuw, duidelijker en krachtiger beeldje van Ganesh, . . . . .nee een “volledige” integratie van de kwaliteiten van Ganesha in m’n leven. Om in balans te komen.
Ganesha heeft me dus geroepen om de flow een te temperen. Zodat de stroomversnelling waar ik in verkeer wat rustiger kan worden. Ik zet de rem er een beetje op, zing traag en laag de Ganesha mantra, probeer de contacten te beperken én spreek duidelijk uit wat ik echt wil. Zodat de overweldigende liefde die ik voel, gekanaliseerd wordt tot iets beheersbaars.
Veel liefde en vriendelijkheid,
Cees
Vanuit de yoga heb ik technieken geleerd om hier mee om te gaan. Ik heb de tools gebruikt van aarden en vertragen. In de vorm van zware trage houdingen, een intentie van traagheid in m'n handelingen brengen, zwaar geurende parfum op doen, zwaar voedsel eten. Alles om de te snel stromende energie in me te temperen.
Maar soms komt er zelfs van diepere gronden een subtiele (uiterst krachtige) kreet. Die werd me vannacht duidelijk. Ik dacht hoe kan ik de flow nou nog meer temperen en toen realiseerde ik me dat Ganesha me al dagen aan het roepen was. Zie Ganesha hierboven: Hij weerspiegelt met zijn beeltenis de zwaarte, traagheid en stabiliteit die ik zoek.
Op m’n puja tafel staan de beeltenissen van Ganesha, Shiva en Hanuman. Elke ochtend zing ik hun eigen mantra voor ze. De mantra die hun kwaliteit weerspiegelt. De nadruk lag de laatste 1.5 jaar op het zingen van de 40 verzen van de Hanuman Chalisa, omdat ik voelde dat hij mijn leven weer op gang, in beweging kon krijgen. (Hanuman is de beeltenis van een aap, die voor bewegelijkheid en daadkracht staat.)
Het grappige is dat ik de laatste dagen bij het zingen van de Ganesha mantra sterk het gevoel kreeg dat er een nieuw, duidelijker, steviger beeldje van Ganesha moest komen. Elke dag was ik weer verbaasd hoe duidelijk het gevoel van dat nieuwe beeldje zich aan me aandiende. Het was zo krachtig, maar het kwartje viel nog niet.
Nu snap ik het pas echt. Diepere gronden in mij roepen om de kwaliteit van Ganesha in m’n leven te brengen. Te vertragen, zwaar te worden, te gronden. Niet alleen een nieuw, duidelijker en krachtiger beeldje van Ganesh, . . . . .nee een “volledige” integratie van de kwaliteiten van Ganesha in m’n leven. Om in balans te komen.
Ganesha heeft me dus geroepen om de flow een te temperen. Zodat de stroomversnelling waar ik in verkeer wat rustiger kan worden. Ik zet de rem er een beetje op, zing traag en laag de Ganesha mantra, probeer de contacten te beperken én spreek duidelijk uit wat ik echt wil. Zodat de overweldigende liefde die ik voel, gekanaliseerd wordt tot iets beheersbaars.
Veel liefde en vriendelijkheid,
Cees
RSS-feed