Toch nog even terug naar de "afwijzing" op het terras (deel 3 en 4) en de acceptatie van de pijn die dit met zich mee brengt. Alleen nu aan de hand van een ander alledaags voorbeeld.
Vol voor je dromen gaan, betekent ook vol voor de pijn van een mislukking gaan. Een voorbeeld: het halen van een trein of bus. Ren je het laatste stukje naar de trein of bus die je wilt halen nog vol overgave als je vreest dat het niet gaat lukken? Durf je vol overgave onder de ogen van de reizigers in die trein je droom uiteen te zien spatten? Of hou je terug, zoals ik vaak doe? Kan je de afwijzing van jouw liefde voor het halen van die trein dragen onder de ogen van de "geslaagden" in de trein?
Als je vol voor je dromen gaat, dan moet je ook vol durven falen. Probeer het, het zal zo goed voelen als je verlangen de trein te halen er volledig mag zijn. Dan mag jij er volledig zijn. In het verwezenlijken van je droom én je falen.
Nu dan eindelijk de eye-opener. In deel 2 vertelde ik jullie over ik-kracht en het gaan staan voor je verlangens. Dat kwam in het stukje hier boven ook weer aan de orde. Dit is al deel van de eye-opener.
Kunnen jullie het "shying away" op het terras nog herinneren uit deel 3 van deze serie? Het terughouden bij het rennen naar de trein is ook "shying away". Beiden zijn een expressie van niet helemaal voor je verlangens gaan staan.
Het pijnlijke is dat in het doorslaan van "shying away", je de liefde in jezelf bij voorbaat al ontkent. Je kijkt zo ver weg dat de liefde niet eens de kans krijgt. Op die manier zie je jezelf niet. Je kijkt weg voor een deel in jouzelf. Zelfontkenning, het tegenovergestelde van zelfverwezenlijking.
Als je wel voor de liefde in jezelf gaat, zoals beschreven in deel 2 dan voelt dat heel goed. Voor het eerst zie je jezelf echt zoals je bent. Het geeft je het stralende gevoel dat je er mag zijn. De grote eye-opener speelt op dit vlak en kwam via een andere invalshoek bij me binnen. Hij ondersteunt dit stralende gevoel.
In het volgende stukje vertel ik je hierover verder.
Vol voor je dromen gaan, betekent ook vol voor de pijn van een mislukking gaan. Een voorbeeld: het halen van een trein of bus. Ren je het laatste stukje naar de trein of bus die je wilt halen nog vol overgave als je vreest dat het niet gaat lukken? Durf je vol overgave onder de ogen van de reizigers in die trein je droom uiteen te zien spatten? Of hou je terug, zoals ik vaak doe? Kan je de afwijzing van jouw liefde voor het halen van die trein dragen onder de ogen van de "geslaagden" in de trein?
Als je vol voor je dromen gaat, dan moet je ook vol durven falen. Probeer het, het zal zo goed voelen als je verlangen de trein te halen er volledig mag zijn. Dan mag jij er volledig zijn. In het verwezenlijken van je droom én je falen.
Nu dan eindelijk de eye-opener. In deel 2 vertelde ik jullie over ik-kracht en het gaan staan voor je verlangens. Dat kwam in het stukje hier boven ook weer aan de orde. Dit is al deel van de eye-opener.
Kunnen jullie het "shying away" op het terras nog herinneren uit deel 3 van deze serie? Het terughouden bij het rennen naar de trein is ook "shying away". Beiden zijn een expressie van niet helemaal voor je verlangens gaan staan.
Het pijnlijke is dat in het doorslaan van "shying away", je de liefde in jezelf bij voorbaat al ontkent. Je kijkt zo ver weg dat de liefde niet eens de kans krijgt. Op die manier zie je jezelf niet. Je kijkt weg voor een deel in jouzelf. Zelfontkenning, het tegenovergestelde van zelfverwezenlijking.
Als je wel voor de liefde in jezelf gaat, zoals beschreven in deel 2 dan voelt dat heel goed. Voor het eerst zie je jezelf echt zoals je bent. Het geeft je het stralende gevoel dat je er mag zijn. De grote eye-opener speelt op dit vlak en kwam via een andere invalshoek bij me binnen. Hij ondersteunt dit stralende gevoel.
In het volgende stukje vertel ik je hierover verder.
RSS-feed