In het vorige stukje heb ik gezegd dat ik iets zou vertellen over wat de keuze jezelf lief te hebben kan betekenen voor het verwezenlijken van je droom. Eigenlijk wilde ik hier al komen met de slagroom op de taart, maar er komt eerst iets anders belangrijks aan de orde.
Als je geoefend hebt, ben je waarschijnlijk al tegen dingen aanlopen bij het volgen van de liefde in jezelf. Waar ik tegen aan liep was heel verwarrend en aan de andere kant een immense eye-opener. Dit raakt aan verschillende lagen in jezelf en daarom heb ik nu even moeite om te kiezen hoe ik het uit ga leggen. Er zijn namelijk veel dingen die ik hier tegelijk wil vertellen. En dat komt omdat "liefde voor jezelf" een gelijktijdig proces is waarin de ene laag in de andere over vloeit. Op papier is dit, voor mij, niet echt mogelijk en moet ik kiezen voor een chronologie die er niet is.
Als je geoefend hebt kan je misschien beamen dat het uitten van je verlangens je transformeert in liefde. Alsof de liefde die in je leeft, eindelijk gezien mag worden. Dat je er helemaal mag zijn. Dat voelt heel goed. Je hebt eindelijk gevonden wie je werkelijk bent. Het verwarrende hierbij is je dan denkt dat die transformatie naar liefde altijd werkt. Dit is ook zo op Hartsniveau! Dat is heel belangrijk om te blijven voelen. Alleen vanuit dat gevoel kan je in een mooi contact zijn.
Op een ander niveau kom je er achter dat liefde voor jezelf geen absolute keuze is en dat vinden we niet fijn. Absoluut is fijn, duidelijk. Niet absoluut is onzekerheid, niet weten waar je aan toe bent. Bij mij voelde het als: "Je had het toch gevonden in jezelf, je wist toch hoe de liefde in jezelf te leven?"
Wat er was gebeurd is dat ik van hartsniveau een treetje naar beneden was "gevallen". In m'n yogadagboek heb ik dit omschreven als van "Hart naar Hard". Als je van hartsniveau afdaalt kom je op het niveau van je "ik" uit en daar spelen andere krachten dan op hartsniveau. Op het niveau van het ik kan die liefdevolle energie van het hart, als je niet op past, transformeren in egoïsme. Een hard alleen maar voor jezelf kiezen. En wat doe je dan? Leef je dan je levensmissie nog van in liefde bij jezelf zijn én de ander?
Nee. In eerste instantie lijkt dit dan alleen de ander te schaden, omdat jij je grenzen afbakent en kiest voor wat voor jou goed voelt. Maar in dat je grenzen afbaken kan je zo hard worden dat het naast de ander vooral ook je eigen innerlijk schaad. Ik heb geleerd dat het soms goed voor me is om niet zo hard op m'n strepen te gaan staan. En dan ben ik door niet voor mezelf te kiezen toch uiterst liefdevol voor mezelf. Voelt als een verwarrende contradictie hè? Merk het op bij jezelf.
Nu een vooral mooie kant op het niveau van het ik. Je kunt gaan spelen met hoe je de liefde voor jezelf zich laat uitten. Je kunt spelen met de ruimte die je inneemt. Dit is vooral een uitdijden en kleiner worden van je innerlijke kracht, maar het manifesteert zich ook naar buiten. Een pulserende beweging van ik-kracht die vorm krijgt in de wereld. Het belangrijkste hierbij is dat je in eerste instantie de liefde of het verlangen voelt dat zich door je wil uitten. Daarna heb je de keuze wat je er mee doet. Een voorbeeld van hart naar hard:
Ik heb het als geweldig ervaren om hier mee te spelen. Het leert je je verlangens te zien en de durf er voor te gaan. Het geeft je het stralende gevoel dat je er mag zijn. Speel mee en kijk hoe dit voor jou werkt.
Om dit blog-item niet te lang te maken ga ik hier in het volgende item over verder. Daarnaast vertel ik je dan over de geweldige eye-opener die ik hierboven genoemd heb.
Als je geoefend hebt, ben je waarschijnlijk al tegen dingen aanlopen bij het volgen van de liefde in jezelf. Waar ik tegen aan liep was heel verwarrend en aan de andere kant een immense eye-opener. Dit raakt aan verschillende lagen in jezelf en daarom heb ik nu even moeite om te kiezen hoe ik het uit ga leggen. Er zijn namelijk veel dingen die ik hier tegelijk wil vertellen. En dat komt omdat "liefde voor jezelf" een gelijktijdig proces is waarin de ene laag in de andere over vloeit. Op papier is dit, voor mij, niet echt mogelijk en moet ik kiezen voor een chronologie die er niet is.
Als je geoefend hebt kan je misschien beamen dat het uitten van je verlangens je transformeert in liefde. Alsof de liefde die in je leeft, eindelijk gezien mag worden. Dat je er helemaal mag zijn. Dat voelt heel goed. Je hebt eindelijk gevonden wie je werkelijk bent. Het verwarrende hierbij is je dan denkt dat die transformatie naar liefde altijd werkt. Dit is ook zo op Hartsniveau! Dat is heel belangrijk om te blijven voelen. Alleen vanuit dat gevoel kan je in een mooi contact zijn.
Op een ander niveau kom je er achter dat liefde voor jezelf geen absolute keuze is en dat vinden we niet fijn. Absoluut is fijn, duidelijk. Niet absoluut is onzekerheid, niet weten waar je aan toe bent. Bij mij voelde het als: "Je had het toch gevonden in jezelf, je wist toch hoe de liefde in jezelf te leven?"
Wat er was gebeurd is dat ik van hartsniveau een treetje naar beneden was "gevallen". In m'n yogadagboek heb ik dit omschreven als van "Hart naar Hard". Als je van hartsniveau afdaalt kom je op het niveau van je "ik" uit en daar spelen andere krachten dan op hartsniveau. Op het niveau van het ik kan die liefdevolle energie van het hart, als je niet op past, transformeren in egoïsme. Een hard alleen maar voor jezelf kiezen. En wat doe je dan? Leef je dan je levensmissie nog van in liefde bij jezelf zijn én de ander?
Nee. In eerste instantie lijkt dit dan alleen de ander te schaden, omdat jij je grenzen afbakent en kiest voor wat voor jou goed voelt. Maar in dat je grenzen afbaken kan je zo hard worden dat het naast de ander vooral ook je eigen innerlijk schaad. Ik heb geleerd dat het soms goed voor me is om niet zo hard op m'n strepen te gaan staan. En dan ben ik door niet voor mezelf te kiezen toch uiterst liefdevol voor mezelf. Voelt als een verwarrende contradictie hè? Merk het op bij jezelf.
Nu een vooral mooie kant op het niveau van het ik. Je kunt gaan spelen met hoe je de liefde voor jezelf zich laat uitten. Je kunt spelen met de ruimte die je inneemt. Dit is vooral een uitdijden en kleiner worden van je innerlijke kracht, maar het manifesteert zich ook naar buiten. Een pulserende beweging van ik-kracht die vorm krijgt in de wereld. Het belangrijkste hierbij is dat je in eerste instantie de liefde of het verlangen voelt dat zich door je wil uitten. Daarna heb je de keuze wat je er mee doet. Een voorbeeld van hart naar hard:
- Je ziet een heel lekker snoepje liggen dat je wilt pakken. Je bent al onderweg, maar opeens zie je dat een klein kindje het ook wil pakken. Kies je voor jouw liefde voor het snoepje of voor je liefde voor het kind? Dit is nog een makkelijke keuze. Ik neem aan dat je voor je liefde voor het kind kiest. Hierdoor blijf je op hartsniveau.
- Zelfde situatie. Je ziet een heel lekker snoepje liggen dat je wilt pakken. Je bent al onderweg, maar opeens zie je dat een andere volwassene het ook wil pakken. Voel je het verschil? Kies je voor jouw liefde voor het snoepje? Neem je je eigen ruimte in? Hier mixt hartniveau zich met ik-niveau, ik-kracht. Jij hebt toch tenminste even veel recht op dat snoepje als de andere volwassene? Waar ben je toe in staat om het snoepje te krijgen? Rennen, duwen, trekken, vechten, onderhandelen, delen? Of zeg je tegen de ander: "lieverd neem jij het maar."
Ik heb het als geweldig ervaren om hier mee te spelen. Het leert je je verlangens te zien en de durf er voor te gaan. Het geeft je het stralende gevoel dat je er mag zijn. Speel mee en kijk hoe dit voor jou werkt.
Om dit blog-item niet te lang te maken ga ik hier in het volgende item over verder. Daarnaast vertel ik je dan over de geweldige eye-opener die ik hierboven genoemd heb.