In het spelen daarmee kan je nog iets tegen komen. Ik noem het "shying away". En dit komt het sterkst tot uitdrukking in jonge dames, maar is zeker niet man on-eigen. Het is het gevoel van een verlegen meisje dat wegkijkt van iets wat ze eigenlijk heel leuk vind.
"Shying away" komt voort uit het te fijne gevoel dat liefde in je op kan roepen. Het is zo fijn dat je bijna niet kan kijken. Daarnaast is er in het afwenden van die blik vooral angst voor pijn. Als je het verlangen in jezelf tot uitdrukking brengt, kan het zijn dat die liefde niet beantwoord wordt. En dat hoeft niet in de vorm van een persoon te zijn, het kan ook een situatie zijn die zich niet zo ontvouwt als jij had verlangd. Dan is er de pijn die ontstaat door de afwijzing van je liefde voor iets.
Hierbij een voorbeeld uit mijn eigen ervaring. Als ik op een vol terras kwam en er was nog één tafel vrij, deed ik net of ik 'm niet zag terwijl ik 'm heel graag wilde hebben. Dan liep ik er verlegen wegkijkend, proberend ongeïnteresseerd te lijken, op af. Waarom?
Ik hield de liefde, voor dat gene wat ik heel graag wilde, in me terug. Op die manier zou het niet zo pijn zou doen als er opeens iemand anders voor mij bij die tafel zou zijn. Een afwijzing van het verlangen (de liefde) in mij. Pijn.
Dit is nog een klein pijntje, maar er zijn ook grotere. Daar lees je over in het volgende stukje. Ook een deel van geweldige eye-opener waar ik je over wil vertellen, komt daarin aan bod. Hij/zij heeft zich in dit stukje al een klein beetje heeft kenbaar gemaakt.