Bij het herleven van een droom in meditatie kwam inzicht. De droom bracht me ergens heel hoog op een gebouw waar maar twee wegen naar beneden waren die grote angst voor "vallen" in mij brachten. "Hoogtevrees", grote angst voor verlies van controle. Deze angst op grote hoogte is ijl, heel acuut en heeft een hoge intensiteit. "Heldere angst".
Op een of andere manier werd dat niveau verbonden met een laag niveau: een donkere, eenzame, beangstigende kelder. Ik zocht een uitweg, door deuren en ruimten en deuren. Deze angst voor niet weten waar je aan toe bent is traag, sloom, op een afstand en heeft een lage vibratie. "Donkere angst"
Die twee niveaus staan voor bepaalde niveaus in de geest. Ze vertegenwoordigen hogere en diepere gronden in mij.
Vanochtend kwam er in meditatie aan de andere kant van het spectrum een zelfde inzicht. Liefde die zich op verschillende manieren toont. Laat je trouwens niet misleiden door de namen die hierna volgen, ze zijn een symbool voor de liefde die in jou zelf is. Door je op hen te richten tonen ze de verschillende gezichten van liefde in je. Ze zijn, oneerbiedig gezegd, een hulpmiddel dat je leidt naar de liefde in jezelf.
De verschillende kleuren van liefde die zich toonden, kan ik als volgt omschrijven. Krishna die iets "up lifting's" heeft en stralende liefde in mij wakker maakt. En Rama die een vriendelijke, zachte, liefdevolle zorgzaamheid in mij te weeg brengt. "Heldere Liefde" en "Zachte, omvattende Liefde". Krishna richt je hart stralend liefdevol op en Rama laat het op een zachte liefdevolle manier buigen. Als je innerlijk kunt buigen voor de dingen in het leven, worden ze zacht. Door liefdevol te buigen los je verzet en blokkades in jezelf op. Maar buigen is niet iets wat we graag doen. Durf er mee te oefenen en je zult zien dat je jezelf een hele grote dienst bewijst. Heel je wereld transformeert stapje voor stapje naar iets prettigs, iets liefdevols.
Gevoelens hebben dus vele dimensies en kleuren. Als je angst of liefde tot één ding reduceert ben je er door "gevangen". Je zegt dan "ik ben angstig" en komt niet verder dan dat. Dan zit je er in vast en heeft de angst je gegrepen. Verder kijken is dan bijna onmogelijk.
In afwezigheid van een waarnemende houding, ben je de angst. Je zit er als het ware helemaal in en hebt geen kans het te zien. Je bent dan onbewust, totaal overgeleverd, . . . gevangen.
Maar als je kunt zien/waarnemen dat angst of liefde niet één ding is, dat het vele kleuren heeft, . . .dan ben je er grotendeels vrij van. Er zit beweging in, . . . . . . . Vrijheid. Deze waarnemende houding creëert afstand tussen jou en bijvoorbeeld de angst. Alleen nu is er ruimte voor bewustwording, je kunt de angst zien.
Op een of andere manier werd dat niveau verbonden met een laag niveau: een donkere, eenzame, beangstigende kelder. Ik zocht een uitweg, door deuren en ruimten en deuren. Deze angst voor niet weten waar je aan toe bent is traag, sloom, op een afstand en heeft een lage vibratie. "Donkere angst"
Die twee niveaus staan voor bepaalde niveaus in de geest. Ze vertegenwoordigen hogere en diepere gronden in mij.
Vanochtend kwam er in meditatie aan de andere kant van het spectrum een zelfde inzicht. Liefde die zich op verschillende manieren toont. Laat je trouwens niet misleiden door de namen die hierna volgen, ze zijn een symbool voor de liefde die in jou zelf is. Door je op hen te richten tonen ze de verschillende gezichten van liefde in je. Ze zijn, oneerbiedig gezegd, een hulpmiddel dat je leidt naar de liefde in jezelf.
De verschillende kleuren van liefde die zich toonden, kan ik als volgt omschrijven. Krishna die iets "up lifting's" heeft en stralende liefde in mij wakker maakt. En Rama die een vriendelijke, zachte, liefdevolle zorgzaamheid in mij te weeg brengt. "Heldere Liefde" en "Zachte, omvattende Liefde". Krishna richt je hart stralend liefdevol op en Rama laat het op een zachte liefdevolle manier buigen. Als je innerlijk kunt buigen voor de dingen in het leven, worden ze zacht. Door liefdevol te buigen los je verzet en blokkades in jezelf op. Maar buigen is niet iets wat we graag doen. Durf er mee te oefenen en je zult zien dat je jezelf een hele grote dienst bewijst. Heel je wereld transformeert stapje voor stapje naar iets prettigs, iets liefdevols.
Gevoelens hebben dus vele dimensies en kleuren. Als je angst of liefde tot één ding reduceert ben je er door "gevangen". Je zegt dan "ik ben angstig" en komt niet verder dan dat. Dan zit je er in vast en heeft de angst je gegrepen. Verder kijken is dan bijna onmogelijk.
In afwezigheid van een waarnemende houding, ben je de angst. Je zit er als het ware helemaal in en hebt geen kans het te zien. Je bent dan onbewust, totaal overgeleverd, . . . gevangen.
Maar als je kunt zien/waarnemen dat angst of liefde niet één ding is, dat het vele kleuren heeft, . . .dan ben je er grotendeels vrij van. Er zit beweging in, . . . . . . . Vrijheid. Deze waarnemende houding creëert afstand tussen jou en bijvoorbeeld de angst. Alleen nu is er ruimte voor bewustwording, je kunt de angst zien.
Yoga is die waarnemende houding, Yoga is bewustwording, Yoga is innerlijk buigen, Yoga is Liefde en Vrijheid.