Ik wil jullie “zien”, met jullie samen zijn.
De intensiteit van het delen van mijn blog in bepaalde facebook groepen, heeft voor mijn gevoel een te hoog “in your face" gehalte gekregen. Iemand noemde het de one-man-show. (Dankjewel Hansuman en Jackie) En een one-man-show is nou juist niet wat ik wil zijn. Ik wil samen met jullie zijn, dat is waarom ik schrijf, waarom ik leef.
Ik zal dus de intensiteit, de hoeveelheid posts in bepaalde groepen temperen. Om op die manier een balans te laten ontstaat met de hoeveelheid posts van groepsgenoten. Dan komen we ook daarin samen. Samen zijn is mijn grootste wens.
Door met een te hoge intensiteit te delen, bereik ik juist het omgekeerde van wat ik wens. Ik jaag jullie weg in plaats van dat ik met jullie in contact kom. In de volgende dagen zal ik nog wel twee posts doen in die groepen waar mijn “in your face” gehalte al te hoog is. Maar alleen omdat die posts juist over dit onderwerp gaan. Het zijn twee items in de serie: “Het voelt zó slecht, dat het het beste is wat ik kan doen“
Daarna wordt het stil.
Ik blijf op m'n blog wel gewoon op dezelfde manier door schrijven, omdat dit gewoon goed voor mij voelt. Degenen die geïnteresseerd zijn kunnen zich er op abonneren door in het blog te subscriben via je e-mail. Of volg Eenvoudig Yoga op facebook.
Nog één ander ding en het staat al boven aan: Ik wil jullie “zien”, met jullie samen zijn. Wat daarbij belangrijk is, is dat ik meer aandacht moet hebben voor de posts van anderen.
Ik ben een beetje te blij geworden met mezelf, . . . . .en dat was wel nodig. Omdat ik vergeten was dat ik er mag zijn. Alleen het is nu uit balans. Daardoor zie ik alleen mezelf staan en niet de ander. En ik wil jullie juist zien. Als ik jullie zie, kan ik samen zijn met jullie. Samen zijn is mijn grootste wens.
Door jou te zien zie jij mij. Door mij te zien zie ik jou.
Dank je wel voor jullie aandacht.
Omhelzing,
Cees
De intensiteit van het delen van mijn blog in bepaalde facebook groepen, heeft voor mijn gevoel een te hoog “in your face" gehalte gekregen. Iemand noemde het de one-man-show. (Dankjewel Hansuman en Jackie) En een one-man-show is nou juist niet wat ik wil zijn. Ik wil samen met jullie zijn, dat is waarom ik schrijf, waarom ik leef.
Ik zal dus de intensiteit, de hoeveelheid posts in bepaalde groepen temperen. Om op die manier een balans te laten ontstaat met de hoeveelheid posts van groepsgenoten. Dan komen we ook daarin samen. Samen zijn is mijn grootste wens.
Door met een te hoge intensiteit te delen, bereik ik juist het omgekeerde van wat ik wens. Ik jaag jullie weg in plaats van dat ik met jullie in contact kom. In de volgende dagen zal ik nog wel twee posts doen in die groepen waar mijn “in your face” gehalte al te hoog is. Maar alleen omdat die posts juist over dit onderwerp gaan. Het zijn twee items in de serie: “Het voelt zó slecht, dat het het beste is wat ik kan doen“
Daarna wordt het stil.
Ik blijf op m'n blog wel gewoon op dezelfde manier door schrijven, omdat dit gewoon goed voor mij voelt. Degenen die geïnteresseerd zijn kunnen zich er op abonneren door in het blog te subscriben via je e-mail. Of volg Eenvoudig Yoga op facebook.
Nog één ander ding en het staat al boven aan: Ik wil jullie “zien”, met jullie samen zijn. Wat daarbij belangrijk is, is dat ik meer aandacht moet hebben voor de posts van anderen.
Ik ben een beetje te blij geworden met mezelf, . . . . .en dat was wel nodig. Omdat ik vergeten was dat ik er mag zijn. Alleen het is nu uit balans. Daardoor zie ik alleen mezelf staan en niet de ander. En ik wil jullie juist zien. Als ik jullie zie, kan ik samen zijn met jullie. Samen zijn is mijn grootste wens.
Door jou te zien zie jij mij. Door mij te zien zie ik jou.
Dank je wel voor jullie aandacht.
Omhelzing,
Cees